rozbratel

rozbratel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. rozbrateltla; lm D. rozbrateltli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kotlet z wołowiny, bity, smażony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podać do obiadu rozbratel. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'część tuszy wołowej z odcinka grzbietowego za łopatką': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupić rozbratel. <niem.> {{/stl_10}}